Opiekę nad kobietą w połogu oraz nad noworodkiem, położna sprawuje w  ramach wizyt patronażowych. Jest ona realizowana według indywidualnego planu, modyfikowanego stanem pacjentki i noworodka oraz sytuacją w środowisku domowym. Położna wykonuje nie mniej niż 4 wizyty (maksymalnie 6). Pierwsza wizyta powinna odbyć się nie później niż w ciągu 48 godzin od otrzymania zgłoszenia urodzenia dziecka. Na wizytę tę położna najczęściej umawia się telefonicznie. Termin kolejnych uzgadniany jest na bieżąco w zależności od preferencji rodziców. Położna powinna zostawić kontakt telefoniczny oraz informację w jakich godzinach i gdzie jest dostępna w razie problemów. Istnieje możliwość umówienia się na dodatkowe odwiedziny lub poprosić o poradę telefoniczną.

Do zadań położnej należy obserwacja i ocena adaptacji noworodka do środowiska zewnętrznego. Położna zwraca uwagę na stan powłok skórnych i błon śluzowych, wydalin, wydzielin, ocenia kikut pępowinowy.  Jest osobą, która jako pierwsza jest w stanie wychwycić rozpoczynający się stan  patologiczny, jak na przykład nasilającą się żółtaczkę noworodkową, oceniając  poziom bilirubiny u dziecka. Ocenia  funkcjonowanie narządów zmysłów noworodka, bada jego odruchy oraz rozwój psychoruchowy. Dokonuje pomiarów masy i długości ciała, obwodu głowy i klatki piersiowej. Monitoruje stan matki w okresie połogu, rozwiązuje problemy związane z gojącą się raną po porodzie, ogląda krocze, ocenia stan obkurczenia się mięśnia macicy oraz stan piersi. Pomaga mamom, które borykają się z problemami laktacyjnymi, koryguje technikę karmienia.

Na życzenie rodziców udziela instruktażu jak wykąpać maluszka, jak przewijać, pielęgnować pępek, podnosić, oraz prawidłowo podtrzymywać główkę. Doradza w zakresie żywienia noworodka i niemowlęcia do drugiego miesiąca życia. Ocenia ona relacje jakie zachodzą między noworodkiem, a pozostałymi członkami rodziny. Jest w stanie wychwycić pierwsze objawy poporodowych zaburzeń psychicznych u położnicy i w porę zareagować. Do zadań położnej w profilaktyce depresji poporodowej należy urealnienie obrazu noworodka w oczach młodych rodziców i wyjaśnienie co jest normą w jego wyglądzie i zachowaniu, nauczenie rozumienia „języka noworodka”  jako podstawy przy rozpoznawaniu i efektywnym zaspokajaniu jego potrzeb, nauczeniu młodej mamy dbania o siebie w zakresie higieny osobistej jaki i zadbania o własne potrzeby związane z wypoczynkiem i snem. Bardzo istotne jest również uprzedzenie o wahaniach nastrojów i możliwych trudnościach emocjonalnych w okresie połogu jak również rekomendowanie opieki psychologicznej matkom w trudnej sytuacji życiowej, pozostającym bez wsparcia.